اختلال بویایی با دوره بالینی خفیف تر در COVID-19 ، مرتبط است

27 آوریل 2020 - به دنبال مطالعه ی قبلی که از بین رفتن حس بویایی و چشایی را به عنوان شاخص های عفونت SARS-CoV-2  تأیید کرده بود، محققان UC San Diego Health در یافته های تازه منتشرشده ، گزارش دادند که در بیمارانی با اختلال در بویایی، دوره ی بالینی بیماری COVID-19 بیشتر ممکن است خفیف تا متوسط باشد. این یک شاخص اولیه ی بالقوه است که می تواند به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک کند تا تعیین کنند که کدام یک از بیماران ممکن است نیاز به بستری داشته باشند. این یافته ها به صورت آنلاین در 24 آوریل 2020 در مجله بین المللی آلرژی و راینولوژی منتشر شد.

دکترCarol Yan، نویسنده اول این مقاله، جراح زیبایی بینی و سر و گردن در UC San Diego Health ، گفت: یکی از چالش های فوری برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، تعیین چگونگی درمان بهتر افراد آلوده به کروناویروس جدید است. این که آیا در صورت عدم وجود علائم یا داشتن علائم خفیف، می توانند در خانه ی خود به قرنطینه بازگردند یا احتمالاً نیاز به بستری شدن دارند؟ سؤالاتی اساسی برای بیمارستانهایی است که سعی در تخصیص منابع پزشکی محدود خود بطور مؤثر دارند.

آخرین مطالعه ی دکتر Yan ، با همکارانش، دکتر فرهود فرجی؛ Benjamin T. Ostrander ، و Adam S. DeConde ، نشان می دهد که از بین رفتن حس بویایی پیش بینی کننده ی یک دوره بالینی ملایم تر از COVID-19 باشد.

دکتر Yan گفت: Normosmia یا احساس طبیعی بویایی پیش بینی کننده ی مستقلی برای پذیرش در موارد COVID-19 است. وی ادامه داد: در تحقیقات قبلی، ما دریافتیم که از بین رفتن عملکرد بویایی یک علامت شایع اولیه به دنبال تب و خستگی است.

آنچه در یافته های جدید قابل توجه است این است که به نظر می رسد که از بین رفتن بویایی ممکن است پیش بینی کننده ی این موضوع باشد که عفونت SARS-CoV-2 به اندازه ای شدید نخواهد بود که احتمالاً نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. اگر فرد آلوده به ویروس حس بویایی خود را از دست بدهد، به نظر می رسد، به احتمال زیاد علائم خفیف تری را تجربه کند بجز در مواردی که فرد دارای سایر عوامل خطر اساسی باشد. این عوامل خطر که قبلاً توسط مطالعات دیگر گزارش شده است، شامل سن (افراد مسن بیشتر در معرض خطر بیماری شدید هستند) و شرایط پزشکی اساسی مانند بیماری مزمن ریه ، شرایط جدی قلب ، دیابت و چاقی هستند.

آخرین مطالعه ی محققان، یک بررسی گذشته نگر از 3 مارس تا 8 آوریل سال جاری بود و شامل 169 بیمار بود که تست COVID-19 برای آنها در UC San Diego Health مثبت ارزیابی شده بود. داده های بویایی و گوارشی برای 128 نفر از 169 بیمار به دست آمد و 26 نفر از آنها نیاز به بستری داشتند.

بیمارانی که برای درمان COVID-19 در بیمارستان بستری بودند، به طور قابل توجهی کمتر احتمال بروز anosmia یا از بین رفتن حس بویایی را نشان می دادند (26.9  درصد در مقایسه با 66.7 درصد برای افراد آلوده به COVID-19 که به صورت سرپایی تحت درمان قرار گرفتند). درصد مشابهی برای از بین رفتن حس چشایی، معروف به dysgeusia یافت شد.

دکتر DeConde، نویسنده ارشد این مقاله و متخصص جراحی زیبایی بینی و جراح سر و گردن گفت: بیمارانی كه حس بویایی خود را از دست داده بودند، 10 برابر كمتر از بیماران دیگر برای  COVID-19  بستری شده اند. علاوه بر این، anosmia با هیچ معیار دیگری که معمولاً مربوط به تصمیم به بستری می شود، همراه نیست و نشان می دهد که این یک عامل مستقل است و ممکن است به عنوان نشانگر خفیف تر Covid-19 عمل کند.

محققان گفتند: این یافته ها احتمالاً به برخی از خصوصیات پاتوفیزیولوژیک عفونت اشاره دارد. دکتر DeConde گفت: محل و مقدار بار اولیه ی ویروس به همراه اثربخشی پاسخ ایمنی میزبان، همگی متغیرهای بالقوه مهمی در تعیین شیوع ویروس در یك شخص و درنهایت دوره ی بالینی عفونت هستند.

به عبارت دیگر، اگر ویروس SARS-CoV-2 در ابتدا در بینی و مجاری هوایی فوقانی، جایی که بر عملکرد بویایی تأثیر می گذارد، متمرکز شود، ممکن است منجر به عفونتی شود که شدت آن کمتر باشد و کمتر بطور ناگهانی آغاز شود، این وضعیت باعث کاهش خطر تحریک بیش از حد سیستم ایمنی بدن میزبان، نارسایی تنفسی و بستری در بیمارستان می شود.

دکتر DeConde گفت: این یک فرضیه است، اما همچنین شبیه به مفهومی است که پایه ی واکسیناسیون زنده را می سازد که با دوز کم و در یک مکان دور از تلقیح، میزبان می تواند یک واکنش ایمنی را بدون عفونت شدید ایجاد کند.

وی گفت: از بین رفتن بویایی ممکن است یک واکنش ایمنی قوی باشد که در مجاری بینی اتفاق می افتد و اثرات ویروس را در سایر نقاط بدن محدود می کند.

محققان خاطرنشان كردند كه مطالعه آنها از نظر دامنه و به لحاظ ماهیت محدودیتهایی داشت: در این مطالعه به خود گزارشی بیماران از anosmia اتكا شده بود و احتمال بیش تری برای سوگیری یادآوری (recall bias) در بیماران پس از تشخیص COVID-19 وجود داشت و این که در بیماران مبتلا به بیماری تنفسی شدیدتر كه نیاز به بستری داشتند، ممکن است به احتمال زیاد از بین رفتن بویایی بخوبی تشخیص داده نشود یا آن را به یاد نیاورند.

آنها گفتند: مطالعات اضافی و گسترده تری برای اعتبار سنجی از بین رفتن حس بویایی به عنوان یک  نشانه از بیماری کووید-19 خفیف تر مورد نیاز است، اما این یافته ها کاربردهای عملی مهم و فوری برای سیستم های مراقبت های بهداشتی و بیماران دارند.

منبع:

International Forum of Allergy & Rhinology. doi.org/10.1002/alr.22592.

https://www.news-medical.net/news/20200427/Olfactory-impairment-linked-with-milder-clinical-course-in-COVID-19.aspx